بنام خدا
مجله سلامت و پزشکی
چه كنیم تا بوی بد عرق ندهیم؟
عرق كردن نهتنها بد نیست بلكه فایده هم دارد، اما جزء ناخوشایندش بوی بد بدن به عنوان عارضه جانبی عرقكردن است كه هیچ عطری حریفش نمیشود.
چطور عرق میكنیم؟
عملكرد اصلی تعریق خنك كردن دمای بدن به منظور ثابت نگه داشتن آن تا حداكثر 37 درجه است، فرآیند تعریق عموما با قرار گرفتن در محیط گرم و مرطوب، فعالیت كردن یا وجود تب فعال میشود. توانایی تعریق به انسان امكان میدهد كه در شرایط آب و هوای متفاوت زندگی كند.
بدن ما دو نوع عرق «آپوكراین» و «اكرین» ترشح میكند. عرق اكرین برای پایین آوردن درجه حرارت بدن، مثلا هنگام ورزش یا زمانی كه هوا خیلی گرم است، كاربرد دارد. این نوع عرق در همه قسمتهای بدن به طور یكنواخت ترشح میشود و بیبو است. آپوكراین نوع ویژهای از ترشحات بدن است كه در محلهای مخصوصی مثل زیر بغل، كشالههای ران، دستها و پاها ایجاد میشود. این نوع عرق دلیل پیدایش بوی تند و زننده است. ولی آپوكراین هم مثل اكرین كاملا بیبو است و چربی و پروتئین دارد. باكتریهایی روی بدن ما وجود دارند كه از عرق آپوكراین تغذیه میكنند و وقتی این عرق را مصرف میكنند همان كاری كه سایر موجودات زنده پس از غذا خوردن انجام میدهند از او سر میزند. به طوری كه غذا را دفع میكند و این بوی زننده و منزجركننده از این موضوع ناشی میشود.
عوامل پیدایش بوی بدن چیست؟
درست حمام نكردن: یكی از دلایل عمده در پیدایش بوی بد عرق این است كه به میزان كافی حمام نمیكنیم. البته فقط شستشوی بدن كافی نیست، پاكی و نظافت لباسها نیز در این مساله موثر است.
عرق كردن: بدن برخی افراد بوی تندتری دارد و دلیل آن میتواند استرس یا فعالیت جسمی بیش از اندازه باشد، این روزها استرس عامل رایجتری است. توقعات بالا، برنامههای فشرده كاری و... اضطرابی بیش از حد طبیعی بر بدن وارد میكنند كه باعث عرق كردن بیشتر میشود. عرق كودكان معمولا بوی بد نمیگیرد به این علت كه آپوكراین ترشح نمیكنند، از این رو باكتریها نمیتوانند با چیزی فعل و انفعال داشته باشند. با بالارفتن میزان تستوسترون بدن در دوران بلوغ، آپوكراین نیز ترشح میشود.
تغذیه: خوردن بعضی از غذاها نیز میتواند بر بوی بدن تاثیرگذار باشد، غذاهای تند و تلخ با بوی نافذ معمولا تاثیر منفی بر بوی بدن دارد. سیر، زیره و كاری نمونههایی از این غذاها هستند. كمبود روی نیز میتواند در این زمینه موثر باشد.
چه باید كرد؟
حمام بیشتر: حمام كردن و شستشوی بموقع لباسها میتواند شروع خوبی باشد.
تغذیه مناسب: كم كردن مصرف كافئین از برنامه غذایی روزانه بسیار مفید خواهد بود. قهوه، نوشابه، شكلات و سایر مواد غذایی كافئیندار با تحریك غده ترشحكننده آپوكراین در ایجاد بوی بدن تاثیر دارند. نوشیدن میزان كافی آب و مایعات، غدد ترشحكننده اكرین را فعال میسازد كه باعث رقیقتر شدن عرق آپوكراین میشود.
استفاده از دئودورانتها و ضدعرقهای استاندارد میتواند حداقل 20 درصد از میزان تعریق یك ناحیه را بكاهد. به طور كلی هدف از كاربرد مواد ضدعرق و بو بر افزایش بهداشت فردی است.
اكثر دئودورانتها فقط بوی بد بدن را میپوشانند، اما دئودورانتهایی هستند كه با این عناصر مقابله میكنند. موثرترین دئودورانتها حاوی آلومینیوم یا روی هستند كه در هر دوی این عناصر برای مقابله با باكتریها تولیدكننده عرق را مسدود میكنند و باكتریها نیز چیزی برای فعل و انفعال با آن ندارند. دئودورانتها اگرچه به علت داشتن اسانس پوست را خوشبو میكنند ولی در میزان تعریق نقشی ندارند، بنابراین در كنار آنها به مواد ضدعرق نیز نیاز است. این قبیل محصولات جنبه دارویی دارند و میزان تعریق بدن را كاهش میدهند.
براساس گزارش وزارت بهداشت، در صورتی كه بهداشت فردی و شستشوی مرتب و انتخاب صحیح پوشاك وجود نداشته باشد، كاربرد این مواد بخصوص اسپریهای خوشبوكننده نهتنها كار ساز نبوده بلكه بوی تركیبی حاصل از آن بسیار آزاردهندهتر خواهد شد. ضمن اینكه امكان استفاده از این اسپریها برای برخی افراد به دلیل داشتن حساسیت پوستی وجود ندارد. اگر بوی عرق بدن با هیچ كدام از روشهای بالا از بین نرفت، بدانید كه راههای دیگری نیز برای رفع آنها وجود دارد كه نیازمند تجویز پزشك است. موارد بسیار شدید احتمالا از بیماریهای خاص ناشی میشوند كه باید تحت درمان قرار بگیرند.
تست تناسب اندام
روی فرم بودن و داشتن اندامی متناسب منحصر به سن خاصی نیست و مستلزم مراقبت از ماهیچهها و انعطاف پذیری شان است.
شما از این نظر در چه وضعیتی قرار دارید؟ میتوانید یک سری تمرینات خاص را انجام دهید و سپس قضاوت کنید که وضعیتتان چه طور است و در چه زمینههایی باید خود را اصلاح کنید.
تست ماهیچهها
بازوهایتان به اندازۀ کافی عضلانی هستند؟
میتوانید 20 بار شنا بروید؟ (دستها روی زمین، بازوها کشیده، روی یک تخته شنا بروید: بازوها را خم کرده و سپس بالا بیاورید) اگر میتوانید، در این صورت خیالتان راحت باشد. بالای 10 تا هم بد نیست!
اگر کمتر از 10 تا 15 بار بتوانید شنا بروید، باید تمرینات جدی تری داشته باشید! اگر حداقل 4 بار در هفته و هر بار توانستید 40 بار شنا بروید، دیگر مطمئن باشید که بازوهایتان به اندازه کافی عضلانی هستند.
عضلات شکم تان چه وضعیتی دارند؟
با بلند کردن بالاتنه، عضلات شکمتان را تست کنید: روی کمر دراز بکشید، پاها را جمع کرده و به سمت سینه بیاورید. دستهایتان را پشت سر برده و نیم تنه تان را تا حد ممکن بالا بیاورید. اگر توانستید این تمرین را 30 بار تکرار کنید، عضلات شکم تان روی فرم هستند. اگر بین 20 تا 30 بار موفق شدید، توصیه میشود که حداقل دو بار در هفته این تمرین را انجام دهید. اگر توانایی تان کمتر از این تعداد است، باید به کمک تمرینهای ویژه تسمه شکمیتان را بازسازی کنید.
تست انعطاف پذیری
درجه انعطاف پذیری بازوهایتان چه قدر است؟
بنشینید و کمرتان را صاف نگه دارید، بازوهایتان را به پشت کشیده و انگشتانتان را به هم قلاب کنید. بازوهایتان را تا حد ممکن بالا بیاورید و 20 ثانیه در این وضعیت بمانید. اگر وضعیت انعطافی تان خوب باشد، میتوانید، بازوهایتان را به موازات زمین بالا بیاورید.
این بار، بازوها را به بالا بکشید، انگشتها را به هم قلاب کرده و کف دستها را بالا ببرید. با بالابردن شانهها به سمت عقب، خودتان را بالا بکشید. هرچه این تمرین را راحت تر انجام دهید، یعنی انعطاف پذیری بیشتری دارید.
درجه انعطاف پذیری پاهایتان چه قدر است؟
روی کمر دراز بکشید، پاها را خم کرده، کف پا را روی زمین بگذارید. یک پا را در راستای عمود بکشید. با دستهایتان این پا را گرفته و تلاش کنید تا حد ممکن به صورتتان نزدیکش کنید (پا باید کشیده وصاف بماند). با تکرار زیاد، میتوانید انعطاف پذیری پاها را بیشتر کنید.
فاصله از مقابل را زیاد کنید: در این مرحله، همچنان روی زمین بمایند، پاها کشیده و در بیشترین فاصلۀ ممکن از یکدیگر قرار دارند، در حالی که دستهایتان روی زمین هستند و در دورترین فاصلۀ ممکن از بدنتان قرار دارند، نیم تنه تان را به سمت جلو خم کنید.
تست تعادل
بایستید، بازوها را به صورت صلیب قرار دهید، یک پا را خم کرده و بالا بیاورید، 10 ثانیه بدون حرکت در این حالت بمایند. با بالا آوردن پا تا بیشترین حد ممکن و منقبض کردن باسن و شکم، میتوانید این حرکت را ارتقا دهید.
میتوانید این تمرین را با بازوهای باز به سمت بالا و پایی که بیشتر از 90 درجه جمع نشده، هم انجام دهید.
فراموش نکنید که هدف از انجام این تمرینات این است که شما احساس کنید روی فرم هستید و از لحاظ جسمی، روحی و... شرایط خوبی دارید. بنابراین به این تناسبات بپردازید.
از بین بردن چربی های شکم،باسن و ران
سلولیت اغلب در باسن و رانها و البته گاهی اوقات در بازوها و شکم جا خوش میکند. سلولیت لکۀ تاریک بدن زنان است.
از بین بردن سلولیت
این سلولیتهای مقاوم در مقابل رژیمهای غذایی، نه تنها چاقها بلکه لاغرها را هم درگیر میکنند.
برای از بین بردن سلولیت رانها، ابتدا باید انواع آن را تعریف کرده و بشناسیم.
سلولیت، به عنوان یک پدیدۀ زنانه
این نوع سلولیت که کمی سطح پوست را مثل پوست پرتقال میکند، با چشم غیر مسلح هم قابل رؤیت است. در واقع سلولیت بیماری نیست، فقط نوعی ناهنجاری در زیبایی بدن ایجاد میکند. بیشتر، زنان هستند که دچار این نوع سلولیت هورمونی میشود.
سلولیت لایهای سطحی است که روی پوست قرار میگیرد. با حجم گرفتن سلولهای چربی (تجمع چربی)، احتباس آب (بر اثر گردش خون نامناسب و لمفاتیک) و فیبروز (تغییر فیبرهای کُلاژن) هم به آن اضافه میشود.
ضمناً، بر اساس پدیدۀ اصلی میتوانیم، سلولیتها را به 3 نوع مختلف تقسیم کنیم:
چربی (بر اثر ذخیرۀ بیش از حد چربیها)
فیبری (بر اثر اختلال در تولید کُلاژن)
همراه با احتباس آب (بر اثر گردش خون نامناسب)
سلولیت نتیجۀ ترکیب چند عامل است:
ژنتیک: برخی افراد دچار نوعی عدم تعادل بین لیپولیزیز (نوع ِ چربی) و لیپوژن (ذخیرۀ چربیها) میشوند.
گردش خون: هر چه گردش خون و لنفاوی عملکرد نامناسب تری داشته باشد، احتمال تولید سلولیت هم به مراتب بیشتر میشود.
تغذیه: کمیت غذایی که خورده میشود و البته کیفیتش، بر ذخیره سازی چربی در بدن مؤثر و نقش آفرین است.
ماهیچهها: نیرو و توان ماهیچهها تأثیر مثبت بر تنظیم تودههای چربی بدن دارد.
بسیاری از کرمها میتوانند در کاهش سلولیت مؤثر باشند.
راه حلهایی برای از بین بردن سلولیت
درمان معجزه آسایی برای مقابله با سلولیتها وجود ندارد. اما چندین درمان که بنابر نوع سلولیت در نظر گرفته میشود، وجود دارد؛ این چند روش با هم ترکیب میشوند و در بلند مدت، با رعایت اصول بهداشتی (غذاهای کم چربی، فعالیت جسمی منظم و ...)، نتیجه میدهند.
درمانهای اصلی برای از بین بردن سلولیت:
- درمانهای مکانیکی.
آندرمولوژی، سلو M6، نوعی ماساژ توسط دستگاه است. به این ترتیب که یک تا از پوست گرفته میشود و دستگاه با حرکت بر روی آن، موجهایی خاص تولید میکند، این موجها تبادلات سلولی را مجدداً به راه انداخته و سرعت از بین بردن ضایعات و بازگرداندن چربی ها به جریان خون را افزایش میدهند. فشار درمانی با جذب لنفاوی که آن هم توسط یک دستگاه مخصوص انجام میشود، به آرامی برآمدگی ها را از کل پا و اعضای پایینی بدن تا رانها از بین میبرد.
- درمانهای دارویی و جراحی.
مزوتراپی همان تزریق زیر پوستی موادی است که بر سلولیت اثر میگذارند. در این درمان فرد بیهوش میشود و لیپوساکشن با مکش چربیهای اضافۀ زیر پوستی انجام میشود.
- الکتروتراپی و لیپولیز توسط امواج مافوق صوت
روشهای فعلی که مدام در حال پیشرفت هستند، از جریان الکتریسیته، امواج مافوق صوت و مادون قرمز برای درمان استفاده میکنند. الکترودها بر روی مناطق تحت درمان قرار میگیرند یا دستگاه بر روی پوست گذاشته میشود. این تجهیزات با افزایش دمای بافتهای مورد درمان، نفوذپذیری سلول های چربی را افزایش داده و فیبروزهایی را که در زیر پوست دسته بندی شده اند، جدا میکند.
- آب درمانی.
زهکشی لنفاوی آب یکی از روشهایی است که در ژیمناستیک در آب به کار گرفته میشود. هدف از این کار تقویت ماهیچههای داخلی است که عمل بازگشت سیاهرگی در آنها 4 برابر بیشتر از ماهیچههای سطحی است. حمامهای ماساژ با آب و دوش با فشار زیاد، فاصلۀ ماهیچهها و تحریک به بازگشت سیاهرگی و لنفاوی را به دنبال دارد.
- مکملهای غذایی.
برخی مواد به عنوان درمان کنندههای سلولیت شناخته میشوند: جذب کنندهها، موادی که به دفع ضایعات و باز کردن بافتها کمک میکنند، سوزاننده ها و موادی که در دفع چربی ها نقش دارند، از این گروه هستند.
هر چه بیشتر بخورید ، زودتر لاغر می شوید!
هرچه تمایل به خوردن بیشتر، اضافه وزن بیشتر
دیگر نیازی به ثابت کردن نیست. گرسنگی شدیدی که شما را به سمت خوردن هر چیزی، البته بیشتر اوقات خوراکیهای شیرین، سوق میدهد، تغذیۀ تان را نامتعادل کرده و باعث اضافه شدن وزن میشود. چه کار کنیم که دیگر قربانی این هوسهای گاه و بیگاه نباشیم؟
تمایل به خوردن: نیاز یا هوس؟
در کتابهای لغت در تعریف این کلمه آمده است: گرسنگی ناگهانی و شدید و/ یا خواستۀ شدید، تمایل غیر قابل مقاومت به چیزی.
در ابتدا باید بفهمیم که شما قربانی کدام گرسنگی شده اید، قائل شدن این تمایز چندان هم ساده نیست. زیرا ممکن است شما دچار گرسنگی آنی شده باشید، یک گرسنگی شدید که هر روز در یک ساعت معین تکرار میشود، در واقع ساعاتی گرسنه نیستید و ساعاتی دیگر به شدت احساس ضعف و گرسنگی دارید.
همان طور که میدانید، این گرسنگیهای کاذب خطر افزایش وزن را با خود به همراه دارند، شما به این احساس پاسخ میدهید و آرامش میکنید ولی با نوعی احساس عذاب وجدان! ممکن است گاهی اوقات برای رها شدن از این احساس، یک لیوان آب بخورید ولی واقعیت این است که به هیچ وجه احساس سیری نمیکنید.
تمایل به خوردنی بر اثر گرسنگی
آیا این تمایل بر اثر گرسنگی است؟ یک گرسنگی واقعی؟ اگر بر اثر گرسنگی واقعی باشد، باید شکم تان قار و قور کند، کمی سرتان گیج برود، چشمهای خسته تان کمی محو ببیند و نتوانید خوب راه بروید.
پرسشی ی که در اینجا پرسیده میشود این است که آخرین وعده غذایی را چه زمانی صرف کرده اید؟
اگر خیلی وقت است که غذا خورده اید، یا یک وعده غذایی مثل صبحانه یا نهار را حذف کرده اید یا چندین ساعت است که هیچ چیز میل نکرده اید، در این صورت بله، شما واقعاً گرسنه هستید.
شاید هم وعده غذایی که صرف کرده اید کافی نبوده است.
در تمام این موارد، قند خون تان کاهش مییابد و واقعاً نیاز به خوردن دارید. مهم نیست محتوای چیزی که میخورید چیست، کافیست که یک خوراکی شیرین و قندی باشد.
چاره ای برای تمایل به خوردنی بر اثر گرسنگی
چاره گرسنگی چیست؟ مسلماً اولین کار این است که وعده غذایی را حذف نکنید! گاهی اوقات، این ساده ترین کاریست که میتوان انجام داد.
اگر از کسانی هستید که از صبحانه خوردن طفره می روید یا به یک کاسه غلات (خیلی شیرین) برای 11 ساعت بسنده میکنید، خود را در معرض این گرسنگی شدید قرار میدهید، تنها راه چاره، رضایت دادن به یک وعده غذایی کامل است نه خوردن تنقلات و ریزه خوری!
یک غذای واقعی که از لحاظ پروتئین، چربی، کربوهیدرات و فیبر متعادل باشد! یعنی حداقل 50 گرم نان (کربوهیدرات) سرشار از فیبر و نه نان سفید، کمی کره (چربی) و مربا، یک واحد میوه (حاوی کربوهیدرات و فیبر) و یک واحد لبنیات مانند ماست یا پنیر سفید (حاوی پروتئین).
اگر میخواهید برای صبحانه به یک ساندویچ یا سالاد بسنده کنید (برای این که چاق نشوید!)، طبیعتاً بعدازظهر دچار ضعف و گرسنگی و تمایل به خوردن شدید خواهید شد.
راه حل: یک واحد میوه یا یک واحد لبنیات به غذایتان اضافه کنید تا مدت بیشتری شما را نگه دارد. یا میتوانید یک عصرانه شامل میوۀ تازه یا خشک یا یک کاسه پنیر سفید یا میوه یا تخم مرغ آب پز میل کنید.
تمایل به خوردن به علت هوس
آیا این تمایل به خوردن و گرسنگی هوس است؟
ناراحت، خسته و مضطرب هستید، بر روی پوست تان احساس درد دارید، پشت تان درد میکند، پشت ترافیک کلافه شده اید، یا از اتوبوس جا مانده اید، با کسی (فرزند، همسر، رئیس،...) درگیر شده اید...
به طور خلاصه، هر مشکلی که داشته باشید، تحت تأثیر یک احساس کمابیش قوی قرار گرفته اید و تمایل دارید که چیزی بخورید. بدون اینکه خبر داشته باشید که این تمایل به خوردن از این احساس ناشی میشود.
اما آن چیزی که تمایل به خوردنش دارید، حسابی شیرین است! و قطعاً یک واحد میوه، یا یک کاسه ماست یا یک تخم مرغ آب پز نیست که برای یک مدت شکمتان را پرکند!
شما فکر میکنید که واقعاً گرسنه هستید، ولی اگر خوب تجزیه و تحلیل کنید متوجه میشوید که گرسنه نیستید، وگرنه برای رفع گرسنگی میوه، ماست یا تخم مرغ آب پز انتخابهای مناسب تری بودند تا یک خوراکی شیرین!
علت تمایل به خوردن به علت هوس چیست؟
علت این امر یک عدم تعادل در تغذیه تان میان، قند (کربوهیدرات سریع الجذب) و پروتئین هاست.
اگر بیش از 5% انرژی روزانه تان توسط قند تأمین شود، شما از میزان قند مناسب برای بدنتان تجاوز کردهاید.
آیا زن هستید و به طور نرمال روزانه 2000 کالری انرژی نیاز دارید؟ 25 گرم قند یا شکر برای یک روزتان میزان مناسبی است. (یعنی 100 کالری، هر گرم قند حاوی 4 کالری است.)
ولی قند فقط همان مقداری نیست که شما به چشم میبینید و در چای، قهوه یا شیر میریزید. قند موجود در نوشیدنیهای شیرین را که پنهان شده اند از یاد نبرید. یک لیوان کوچک سودا 10 کالری انرژی دارد. یک قاشق مربا یا یک بیسکویت 5 تا 10 گرم قند در خود دارند، یا یک دسر خامهای حداقل 20 گرم شکر را دارد.
قبل از این که با خیال آسوده شروع به خوردن خوراکیها کنید، نگاهی هم به برچسب شان بیندازید. میزان قند دسرهای صنعتی را که در پایان غذا میخورید، نیز محاسبه کنید.
اگر در روز، تشنگی تان را با آبمیوه یا سودا (و نه آب) رفع میکنید، شک نداشته باشید، بدون اینکه متوجه باشید به سرعت از حد سهمیۀ قند روزانه تان عبور کرده اید!
این قندها واکنشهای شیمایی بدن را برهم میزنند، شما همچنان بر مصرف بیشتر و بیشتر قند اصرار دارید و مانند یویو کربوهیدراتها را در بدنتان بازی میدهید (در واقع میزان قند در خونتان را). متأسفانه، این وضعیت، شرایط بیوشیمیک تان و همزمان تغذیه تان را مختل میکند: وقتی که یک نوشیدنی شیرین مینوشید یا یک خوراکی شیرین میخورید، قندتان بالا میرود، موقع غذا که میشود گرسنه نیستید و تمایلی به گوشت، ماهی، تخم مرغ و مواد پروتئینی دیگر ندارید.
طی این مدت، تمام قندی که مصرف کرده اید در طی روز به چربی تبدیل شده و در رانهایتان (یا باسن یا شکم تان) جا خوش کرده اند!
چاره ای برای تمایل به خوردن به علت هوس
متوقف کردن خوردن و نوشیدن مواد قندی راه حل مناسبی نیست زیرا در این صورت شما احساس میکنید که حالتان بد است و مأیوس هستید، در واقع این اقدام شرایط استرس روحی را که باعث تمایل به قند میشود، از بین نمیبرد. بنابراین باید کم کم قند را کنار بگذارید تا دیگر واقعاً تمایلی به آن نداشته باشید.
برای این کار باید با اضافه کردن میزان پروتئین وعده غذایی تان شروع کنید، خصوصاً صبحانه. یک واحد لبنیات یا یک برش ژامبون یا یکی دو تا تخم مرغ زده شده به شکل املت میل کنید. این مواد پروتئینی به اضافه نان کامل (حداقل 50 گرم) که کمی کره مالیده اید و یک واحد میوه، صبحانۀ ایده آلی را تشکیل میدهند.
خواهید دید حتی اگر عصبانی و ناراحت شوید، تمایل تان به مواد قندی در صبح از بین خواهد رفت؛ علتش هم غذاهای مقوی و سرشار از پروتئین، کربوهیدرات و فیبر است. احتمالاً فکرش را هم نمیکردید که این قد تأثیر داشته باشد!
اما اگر نخوردن مواد قندی و شیرینی جات واقعاً عذابتان میدهد، یک کاسه کوچک ماست یا پنیر سفید یا یک عدد تخم مرغ آب پز، بخورید. پروتئینهای موجود در این خوراکیها، تمایل به مواد قندی را از بین میبرند.
یک برش گوشت یا یک تکه ماهی، به همراه مقدار مناسبی سبزیجات به اضافۀ لبنیات و میوه و البته نان کامل ناهار مناسبی را تشکیل میدهند. این میزان مناسب پروتئین حیوانی و گیاهی، کربوهیدراتهای ملایم و فیبر باعث حفظ میزان مناسب کربوهیدرات میشود.
آب بنوشید
سودا و نوشیدنیهای شیرین ممنوع! این نوشیدنیها حتی اگر باعث افزایش قند خون تان هم نشوند،تمایل به شیرینیتان را تحریک کرده و شما را به خوردن و نوشیدن مواد قندی عادت میدهند.
باید تمایل کمتری به نوشیدنیهای شیرین نشان دهید، زمانی که تشنه هستید، یک لیوان آب خنک (و نه یخ) را امتحان کنید.
خواهید دید که نوشیدن یک لیوان آب خنک در مقایسه با یک نوشیدنی شیرین یا سودا، که دلتان میخواست بنوشید و چندان هم تشنگی را رفع نمیکند، بسیار لذت بخش تر است.
با به کار بستن این توصیهها، به سرعت خواهید دید که دیگر دچار گرسنگیهای شدید و کاذب نخواهید شد و با این روش میتوانید اضافه وزنتان را کم کنید.
کدام قرصهای لاغری عوارض دارند؟
خواندن این مطلب را به افرادی توصیه می کنیم که قصد دارند با خوردن این قرص ها وزن کم کنند...
قرصهای چربیسوز اغلب دارای کافئین و افدرین هستند و براساس این دو ماده باعث افزایش مصرف کالری میشوند. با این حساب، برای آشنایی با میزان تاثیر این قرصها بهتر است پیش از هر چیز با آثار افدرین و کافئین آشنا شویم....
افدرین باعث انبساط ریهها میشود؛ ضربان قلب و فشار خون را افزایش میدهد؛ باعث کاهش اشتها میشود و مانند یک دیورتیک عمل میکند، یعنی باعث افزایش دفع ادرار میشود. البته اگر شما آسپرین یا یک نوع داروی قلبی یا نوع دیگری از داروی ضدآسم (غیر از افدرین) را مصرف میکنید یا اینکه نسبت به کافئین حساسیت دارید، نباید از قرصهای چربیسوز استفاده کنید زیرا باعث نامنظم شدن ضربان قلب، مشکل شدن تنفس و بروز حملات دردناک میشود.
کافئین نیز مثل افدرین باعث افزایش تولید گرما در بدن میشود و تحقیقات نشان داده اضافه کردن آسپرین به مواد حاوی کافیئن و افدرین، تولید این گرما را بیشتر میکند. هنگامی که دمای قسمت مرکزی بدن افزایش یابد، شما به طور خودکار انرژی بیشتری میسوزانید. داروهای چربیسوز به علت کاهش سریع وزن، خیلی استفاده میشوند اما بعضی افراد به این داروها خوب پاسخ نمیدهند.
برای همین توصیه میشود در مصرف این داروها احتیاط کنید و از مصرف بی رویه و خودسرانه آنها اجتناب کنید و فقط تحت نظر پزشک یا متخصص تغذیه این داروها را مصرف کنید.
استاد فارماکولوژی دانشگاه علوم پزشکی ایران: مصرف ناآگاهانه این قرصها میتواند مرگبار باشد
دکتر پروانه رحیمی، استاد فارماکولوژی دانشگاه علوم پزشکی ایران، درباره این قرصها میگوید که این داروها به صورتهای مختلفی در بدن اثر میکنند و همهشان مضر نیستند. به عنوان مثال، داروهایی هستند که موجب تجزیه نشدن چربیها در روده شده و منجر به اسهال چرب میشوند. البته این داروها در طولانی مدت باعث دفع ویتامینهای محلول در چربی شده و فرد را با سوءتغذیه روبهرو میکنند.
گروه دیگری از داروهای چربیسوز هم هستند که مهارکننده جذب چربی دارند و باعث میشوند چربی وارد چرخه سوخت بدن نشود اما بهطورکلی داروهای چربیسوزی که سوختوساز بدن را بالا میبرند چند مشکل ایجاد میکنند و بیاحتیاطی و ناآگاهانه مصرف کردن آنها میتواند موجب مرگ شود؛
مثلا داروهایی که روی غده تیرویید اثر کرده سوخت وساز را از آن طریق بالا میبرند، در افرادی که مشکلات قلبی عروقی دارند، ممکن است موجب مرگ شوند.
از سوی دیگر، این داروها باعث از بین رفتن چربیهای سلولی شده و به بدن آسیب میرسانند. همچنین بالا رفتن سوخت و ساز روی دستگاه گوارش نیز اثرگذار بوده و باعث ناراحتیهای گوارشی میشود. پزشکی که برای افراد چاق این داروها را به تنهایی یا به صورت ترکیبی تجویز میکند، باید عملکرد داروها را توضیح دهد تا بیمار با آگاهی، مصرف چربیسوزها را انتخاب کند. معاون غذا و داروی دانشگاه ایران: خیلی از این قرصها غیراستانداردند
دکتر محمود بیگلر، معاون غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی ایران درباره این قرصها میگوید که در شرایط کنونی این قرصها خارج از چرخه نظارت وزارت بهداشت و درمان در بازار توزیع میشوند. بیشتر این قرصها از کشورهای هند و پاکستان وارد ایران میشوند و هیچ اطمینانی به سلامت آنها نیست و تضمینی هم برای لاغری افراد وجود ندارد.
قرصهای چربیسوز توزیع شده در بازار استاندارد نیستند. این قرصها فقط افراد چاق را به سمت خود جذب کرده و منابع چربی را در بدن آنان آزاد میکنند. قرص چربیسوز «ونوستات» تنها قرص استاندارد و تایید شده در وزارت بهداشت و درمان است. این قرص فاقد عوارض است و برای افراد مشکلی را به وجود نخواهد آورد. ونوستات (ارلیستات) یک مهارکننده برگشتپذیر آنزیم لیپاز است که با برقراری پیوند با این آنزیم، آن را غیرفعال میکند. بنابراین از هیدرولیز چربی تریگلیسرید به شکل قابل جذب (اسید چرب و مونوگلیسرید) جلوگیری میکند. این دارو از طریق خوراکی به مقدار ناچیزی جذب میشود و به همراه یک رژیم غذایی کنترلشده و کمکالری جهت کاهش وزن و نگهداری این وضعیت و نیز کاهش ریسک برگشت چاقی به کار میرود.
استاد تغذیه دانشگاه تهران: خودسرانه قرص چربیسوز نخورید
دکتر علی کشاورز، متخصص تغذیه و استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران نیز درباره این قرصها میگوید که آنها کاربردهای متفاوتی دارند؛ مثلا قرصهایی مثل ونوستات یا زینکال بخشی از چربی غذا را با مدفوع دفع میکند ولی قرصهای چربیسوز معمولا چربی بدن را میسوزاند.
ترکیب اصلی در قرصهایی که اخیرا وارد بازار شده است اورلیستات است. این قرصها همراه با غذا، درصد زیادی از چربی غذا را دفع میکند از آنجا که این داروها معمولا جذب بدن نمیشود جزو دسته داروهایی است که عوارض جانبی کمی دارد. چون متابولیسم آن روی اندامهای بدن بیشتر میشود اما وقتی جذب نمیشود، عوارض جانبی آن کمتر است.
قرصهای آنتیلیپاز در واقع جذب چربی را مختل میکند و در نتیجه جذب ویتامینهای محلول در چربی را نیز مختل میکنند. در واقع جذب ویتامین E و D و A و k در مصرفکنندگان از این قرصها صورت نمیگیرد. حال اگر قرار باشد فردی در کوتاه مدت از این قرصها استفاده کند، دچار مشکل نخواهد شد اما اگر در درازمدت مورد استفاده قرارگیرد، عوارض جانبی رخ خواهد داد.
این داروها موجب کمبود ویتامینهای محلول در چربی، افزایش خونریزی ماهیانه در خانمها در اثر اختلال در انعقاد خون به علت کمبود ویتامینk میشود. از سوی دیگر، کمبود هر یک از ویتامینهای محلول در چربی مانند E نیز عوارض خاص خود را دارد؛ به طور مثال، باعث جذب کمتر مواد مغذی آنتیاکسیدان در بدن میشود. در رژیمهای غذایی سرخ کرده، کتلت، کوکو و فستفودها چربی زیادی وجود دارد. گاهی میتوان پس از صرف غذای چرب از این قرصها، مصرف کرد و صرفا مصرف محدود این قرصها توصیه میشود، نه مصرف مداوم و همیشگی آنها. مصرف خودسرانه هرنوع دارویی از جمله این قرصها به هیچ عنوان صحیح نیست.
سبزی که برای از بین بردن جوش و لک پوستی معجزه می کند
این سبزی به دلیل داشتن ویتامین هایB و C برای از بین بردن جوشها و لكهای پوستی مفید است .
كرفس، جوشها و لكهای پوستی را از بین میبرد
<
نظرات شما عزیزان: